18/5/09

O Gaiteiro de San Xusto

Fai uns 50 anos que na comarca da Ulloa e máis alá dos seus límites, era moi coñecido por tódolos seareiros, este home pequeno de sorriso fácil e de cor moi grande, que coa su gaita de folk de baixo do brazo, amenizaba as festas do arredor,neste caso a do San Brais no mes de Febreiro, case sempre acompañados dun manto branco de neve.
Lémbrome de que non viña so tratábase de un trío composto por dous dos seus fillos, de moi corta idade, que co bombo e a pandeireta facían a percusión,chamábame moito a atención con que destreza e cariño trataba aquel home os seus meniños, vestidos con moita elegancia como non podía ser doutra maneira pra tal ocasión,tocaban día e noite sen parar.
Para as Angustias no mes de Agosto non faltaba nunca este gaiteiro na casa de Guerra de Vilapoupre, pois o meu parente, Suso, fiel defensor do noso folclore, alá pola media mañá ía a recollelos no seu coche “Gordine”, as doce tocaban unha foliada diante de cada casa pra rematar a saída da misa alá polas tres.Despois a xantar e pola noitiña a continuar coa festa.
Con estas palabras so pretendo facerlle a miña humilde homenaxe a este home que dende o mais alá estará a ver que a súa obra continua, seguen os gaiteiros séguese a toca-la Muñeira de Chantada. E quen sabe…o mellor o gaiteiro de San Xusto está a dar crases de gaita no ceo. ”Unha boa persoa”.
8-o5-o9

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Datos personales