DÍA DA NAZÓN E PATRIA GALEGA

Eu  ben  vin  estar  o  moucho
Enriba   daquel  penedo.
¡ Non  che  teño  medo  moucho,
Moucho,  non che  teño  medo ¡

Rosalía de Castro


Son galegista i estou orgulloso de selo, pero a pesares das miñas fondas convinccións políticas non me atrevería a discutilas sabendo que a discusión podía debilitar a solidaridade dos galegos antifeixistas. Todol-os galegos lle queremos á nosa Terra e todos arelamos liberala i engrandecela. Deixémonos, pois, de retesías. A Galiza mártir é arestora a obsesión de todol-os galegos libres, que andamos po-lo mundo, e ninguén pode desertar da obriga que pesa sobor de nós. Os que vivimos a salvo dos verdugos e gozamos de liberdade, non podemos desoir o mandato dos mortos, porque a súa voz resoa constantemente na nosa concencia, e temos que xuntarnos para comprir o noso deber como galegos. ¿ O sangue quente dos nosos mártires  non  correu xunto ? Pois entón deben correr xuntas as nosas espranzas, n-un soio rio de vontades.

Alfonso  R.  Castelao
Páxina 91 do libro SEMPRE  EN  GALIZA

P. D.   GALIZA  DESPERTA,  ÉRGUETE,  LOITA  POLA  TÚA  IDENTIDADE, NON ENTENDO,  AQUELES QUE DIN QUE TANTO CHE QUEREN,  QUE  POUCO  OU NADA FAN POR  TI.

GRECIA

BERCE DE  CIVILIZACIÓNS. SABEDORÍA.
FOTOS ATENAS: ACRÓPOLE
E TEATRO DE HERODES.

FOTOS: ILLA  SANTORINI
POBO DE  OIA.
                                                                                       7 - 2010


          

NOVA YORK

O

COSMOPOLITA - MODERNIDADE - CONTRASTE

FOTOS : 12 - 2009

VENEZIA - BURANO - ITALIA

AUGA, BELEZA E ENCANTO.

FOTOS : 10 - 2007

ESTATUT

Un pobo, a súa xente, unha maneira de pensar.






                                                                                                                        10-07-2010

                                                                                                                     

A XESTA

A diferencia do toxo, ti non pinchas, aínda que tedes cousas en común, coma as flores de cor amarelo, tamén as hai brancas,quen sabe, o mellor únevos algún parentesco! As dúas estades consideradas como especies depredadoras, sen embargo, de ti aproveitáronse para quentarse o carón do teu lume, aqueles que non tiñan outra leña, mellor dicir os mais proves, os que andaban a buscar garabullos no inverno." VAI A PENA DE VALIÑOS E CORTA UNHAS XESTAS PARA O LUME " unha frase feita dos que mais tiñan para falar dos que tiñan menos, a dicir verdade eras a leña dos mais humildes, coas túas polas facían cabeceiras, cestos, cubrían cubertizos, quentaches fornos, facías de escoba, tapabas furados... e na lareira dos ricos fuches despreciada, eles utilizaban leña de carballo,que era mellor e mais señorial.


E agora véxote en rúas e prazas, na liña divisora das autoestradas en definitiva decorando o noso entorno e vendo pasar os deportivos propiedade daqueles que protexeches da choiva, quentáchelles as canelas e que agora, levan a cachola tan erguida que non se decatan que ti aínda estas a perseguilos perfumando co teu cheiro a súa viaxe.Ante tanta utilidade eu declárote un ben de interese nacional.

CARALLO CO TOXO

Naces nos montes, nas leiras, nos prados, alí onde te deixan e tes oportunidade, es mais galego que ninguén, aproveitáronse e aprovéitanse de ti, ata fixeron licor das túas frores o chamado whisky galego. Fuches utilizado para alimentar e dar acougo e cama aos animais, tamén para fertilizante da terra, chegaches a Galiza da man de vai ti saber quen, quedácheste connosco para formar parte da nosa identidade e cando chega a primavera cóbreste de encanto co teu manto de cor amarelo, non mordes, por espiñas, fixeron de ti un dito que se utiliza para defnir aqueles que son pouco ou nada agradables din deles"eres coma un toxo"  es un toxo, e se de min dependera declararíate un ben de interese cultural e protexido como o están os hórreos, pois formades parte do encanto da nosa terra, aínda que non temos que esquecer que hai que controlarte, teñente considerada unha das cen especies invasoras do mundo, ( e ademais espiñas .)