Aldeas

Son un núcleo de poboación que se non recibe, cariño e comprensión, por parte da administración tenden a desaparecer. Se levantaran a cachola os nosos antepasados… unha de dúas ou volven morrer ou córrenos a paus, pois tantos recordos e tanta vida vivida, séculos e séculos compartindo de todo o carón dos veciños, casas de pedra, fermosas lareiras,noites de serao, moitas lembranzas…
Como podemos esquecernos destes recunchos que foron os piares da nosa existencia ? Din que “ he de mal nacido non ser agradecido” tanto esforzo dos nosos avós e dos nosos pais,por manter o que herdaron dos seus antepasados, e nos mirando as casas como se topan despidas, sen fiestras, sen tellado, chovendo dentro e o peor, moitas xa no chan. Vaia por Deus! onde nos leva o mundo de agora! a comprar un piso e vivir nun espazo no aire coma se foramos paxaros engaiolados.
Penso que estamos nun erro xa que non hai casa en Galiza que non teña unha palleira e un horto pra poder gozar dunha barbacoa coa familia ou amigos.
Non deixedes que outros que veñen de fora nos arrebaten o noso patrimonio, son os que escapan dos espazos no aire, eses que non queren vivir nun galiñeiro, os que buscan calidade de vida. Non deixemos perder a nosa realidade cultural .